




Shqiptarët si popull njifen per gu.ximin dhe tri.mninë, si dhe bukurinë e tyre.
Mbreti Bardhyl: Bardhyli lindi në vitin 449 p.e.r. dhe mbretëroi për 34 vjet (393-359 p.e.r.). Ai ishte me origjinë nga shtresat e ulta të shoqërisë skllavopronare, që gëzonin respektin e fisit ushtarak të enkeleasve. Bardhyli njihet si themelues i shtetit të parë në gjithë trevat e Ilirisë, organizoi një ekonomi të fu.qishme dhe një ushtri të madhe.





Bardhyli si str.ateg duhet vlerësuar për faktin se u ballafaqua me disa us.htri e u.shtarakë me zë për atë kohë, siç qenë ata maqedonas e grekë, ndaj të cilëve shumë herë doli fitues. Bardhyli, spikati në drejtimin e shtetit, jo vetëm si një ko.mandant me aftësi të larta, por dhe si një burrë shteti i zgjuar që fitoret nuk i mbështeti vetëm tek sh.pata. Ai dobësoi ndikimin politik dhe fuqinë us.htarake spartane e maqedonase.
Mbreti Glauk: Glauki ka qenë një mbret ilir që rimëkëmbi shtetin ilir të themeluar prej Bardhylit. Su, ndoi më 325-302 p.e.r. Deri më 325 ishte prijës i taulantëve. Më 335 kishte ndihmuar Klitin për marrjen e Pelionit.
Pas vd.ekjes së Aleksandrit të Maqedonisë çl.iroi krahinat rreth liqenit Lihnid, i bashkoi me zotërimet e veta dhe u bë mbret i ilirëve.





Ndoqi një politikë kundër maqedonëve edhe në Epir. Për këtë u afrua me lidhje martesore me mbretin molos Aiakidin dhe kur ky u rr/ëzua më 317-n, mori nën m/brojtjte të birin e tij dyvjeçar, Pirron.
Nuk pranoi t’ia do.rëzonte Pirron mbretit maqedon Kasandrit as kur i premtoi si shpërblim shumën e madhe prej 200 talantesh, as kur ai e kë.rcënoi me lu.ftë





Mbretresha Teuta: jeta e hershme e së cilës, madje edhe viti i lindjes së saj, mbeten akoma një m.ister – mori fronin dhe shërbeu si mbretëreshë në vend të djalit dhe trashëgimtarit të Agronit. Ajo vazhdoi politikat ek.spans ioniste të Argonit, duke i kthyer sytë sa nga Durrahu aq edhe dhe nga Epiri, përfundimisht duke i pu.shtuar të dy.Sidoqoftë, ndoshta më shumë se flamuri tradicional i Ilirisë, fo.rcat më të fr.ikshme të Teutës ishin p.ira tët e saj që udhëtonin në detet më të afërta.
Gjergj Kastrioti – Skënderbeu lindi rreth vitit 1405. Ishte djali më i vogel, dhe fëmija i parafundit i familjes me shumë fëmijë të Gjonit dhe të Vojsavës, familia e së cilës banonte në krahinën e Pollogut. Ata kishin katër djem (Stanishin, Reposhin, Kostandinin dhe Gjergjin) dhe pesë vajza ( Marën, Jellën, Angjelinën, Vllajkën e Mamicën). Gjergji lindi në një kohë kur Principata e Kastriotëve ishte e f.uqizuar. Kur osmanët morën Krujën (në fund të vitit 1414 ose në fillim të vitit 1415), që ishte në kufi me Principatën e Kastriotëve. Gjoni, i cili më 1410 u kishte dhënë një djalë p.eng osmanëve (ndoshta Stanishin) u detyrua edhe tani t’u jepte atyre p.eng djalin e vogël, Gjergjin.
Për një periudhë rreth 10-vjecare, Gjergji vazhdoi shkollën e içogllanëve të Edrenesë, ku përgjithësisht futeshin djemtë e su.ndimtarëve të posanë.nshtruarve e vasalë, për t’i përgatitur e edukuar me frymën osmane, si komandantë të zotë e feudalë të bindur.
A duhet t’i shtohet dikush tjetër kësaj l.iste