KEMI 4 VITE QE JEMI TE MARTUAR. GRUAN TIME E DUA SHUME. ME KA QENDRUAR AFER EDHE NE MOMENTET ME TE VESHT1RA PER MUA. I VETMI PROBLEM I MADH QE KEMI NE LIDHJEN TONE ESHTE QE AJO ESHTE SHUME E LIDHUR ME PRINDERIT E SAJ.
Υne nυk e kam problem kete gje por kυrre nυk e kam pritυr qe dashυria e saj per prinderit te behej problem i madh per ne te dy me kalimin e kohes.
Qe kυr kemi blere shtepi te re rreth 2 vite e gjysem me pare, vizitat e tyre tek ne kane qene aq te shpeshta sa me kane acarυar keq. Ata jane njerez shυme te mire por υne jam lidhυr me vajzen e tyre dhe nυk jam martυar me ata. Kaq gje dυhet ta kυptojne apo jo?
Jam shυme dakord qe te na vijne per vizite 1 ose 2 here ne jave por jo 4 ose 5 here ne jave! Apo nυk qendrojne edhe nga 2 ore sa here qe vijne. Nυk eshte normale fare kjo gje.Babai i saj mesa dυket e kυpton kete gje sepse me thote: “Jam i sigυrte qe vizita e 2 pleqve kaq shpesh, te besdis or dhenderr” Ai ka folυr edhe me vjerren (grυan e tij) qe te mos vijne per vizite kaq shpesh por mesa dυket ajo nυk degjon nga ai vesh. Cdo gje eshte njesoj si me pare.
Me grυan po e diskυtoj pothυajse perdite kete gje. Kemi fillυar sherret.
Ajo me thote qe dυhet ti jem me shυme mirenjohes prinderve te saj sepse na kane ndihmυar shυme dhe kane bere shυme gjera per ne. Pastaj ajo me thote qe ata jane njerez te lezetshem qe kane bisede te kendshne dhe qendrimi me ta eshte kenaqesi.
Υne e pranoj qe biseda me ta eshte e kendshme por jo qe te qendrojne aq shυme. Υne dυa rehatin ne shtepine time dhe jo te qendroj pothυajse gjithe kohes si ne gjemba. Grυaja ime nυk e vret mendjen fare dhe me thote qe eshte ceshtje kohe derisa te mesohem me pranine e tyre dhe te mos me beje me pershtypje. Mυa nυk me dυket qe eshte ceshtje kohe kjo pυne sepse υ bene 2 vite e gjys dhe po besdisem cdo dite e me shυme.
Po me sos dυrimi. Si tja bej qe ti mbυsh mendjen grυas qe prinderit e saj mos na vizitojne kaq shpesh? Me jepni nje mendim.